فصل اول: تعاریف
هودهای بیولوژیک
یکی از اساسی ترین وسایل حفاظتی آزمایشگاه های بیولوژیک برای انجام آزمایشات می باشد.
الکترو فورز
وسیله ای است که برای جداسازی اجزای تشکیل دهنده پروتئین و تعیین مقدار آن ها بر اساس جریان الکتریکی مورد استفاده قرار می گیرد.
سانتریفوژ
دستگاهی است که به وسیله نیروی چرخشی دورانی الکتروموتور و بر اساس استفاده از نیروی گریز از مرکز باعث ته نشین شدن مواد مختلف یک مخلوط یا محلول آزمایشگاهی بر اساس اختلاف جرمشان می شود.
اولتراسانتریفوژ
نوعی از سانتریفوژ با سرعت بسیار بالا می باشد که برای تفکیک مواد تشکیل دهنده سلولی کاربرد دارند و همگی دارای یخچال و سیستم خلاء می باشند.
اتو کلاو
دستگاهی است که برای استریل نمودن تجهیزات آزمایشگاهی، وسایل پزشکی و ابزارهای استفاده شده برای کشت میکروبی کاربرد دارد. اتو کلاوها در درجه حرارت بالای 100 درجه سانتیگراد و در محفظه ای بسته به تولید بخار از آب می پردازند.
لامپ UV
این لامپ جهت استریل نمودن سطوح میزها و هود و فضای آزمایشگاه های میکروبیولوژی کاربرد دارد و طیف نور آن دارای محدوده 400-190 نانومتر می باشد.
کابینت UV
به منظور استفاده از خاصیت تخریب کنندگی اشعه ماوراء بنفش، لامپ UV در داخل محفظة کابینت UV قرارداد و در آزمایشگاه های شیمی و بیولوژیک کاربرد دارد.
سیستم خلاء
جهت مکش (ساکشن) از این سیستم استفاده می گردد و در آزمایشگاه مصارف محدودی دارد.
لیوفیلیزر
وسیله ای است که جهت خشک نمودن فرآورده های بیولوژیک مانند سرم، واکسن، دارو و غیره تحت شرایط خلاء بالا و سرما به منظور نگهداری طولانی مدت و جلوگیری از آلودگی کاربرد دارد.
میکسر(مخلوط کن)
وسیله ای است که برای مخلوط نمودن انواع مواد کاربرد دارد.
مایکروویو
دستگاهی است که با استفاده از از انرژی امواج مایکروویو باعث گرم شدن و ذوب ماده مورد نظر مانند ژل، آگار و غیره می شود.
لوله های مکنده
لوله های مخصوص که جهت تخلیه در خلاء با فشار بالا کاربرد دارد.
فصل دوم: ساختمان و انبار آزمایشگاه
ماده 1: اتاق ها و محل کار آزمایشگاهی، باید حداقل 3 متر از کف تا سقف ارتفاع داشته و فضای مفید باید برای هر نفر از 12 متر مکعب کمتر نباشد.
تبصره- در آزمایشگاه هایی که ارتفاع هر طبقه از 4 متر بیشتر باشد برای محاسبه حجم لازم فقط تا ارتفاع 4 متر منظور می گردد.
ماده 2: در فضای آزمایشگاه نصب تجهیزات و یا قراردادن اشیاء و محصولات نباید مزاحمتی برای عبور و مرور یا کار کارکنان ایجاد نماید و در اطراف هر دستگاه باید فضای کافی برای انجام آزمایش، نظافت و در صورت لزوم اصلاحات و تعمیرات منظور شود.
ماده 3: کف اتاق ها و قسمت هایی که محل عبور یا حمل و نقل مواد است باید صاف و هموار بوده و عاری از حفره و سوراخ، برآمدگی ناشی از پوشش بی تناسب مجاری، پیچ و مهره و لوله، دریچه یا برجستگی و هر گونه مانعی که ممکن است موجب گیر کردن و یالغزیدن اشخاص شود باشد.
ماده 4: کف، دیوار و سقف آزمایشگاه و انبار باید قابل شستشو بوده و در موارد ریخته شدن مایعات باید کف دارای شیب کافی باشد تا مواد به طرف مجاری فاضلاب هدایت گردد.
ماده 5: جنس لوله های فاضلاب آزمایشگاهی باید از نوع مقاوم در برابر اسیدها و بازها باشد.
ماده 6: دیوار اتاق های آزمایشگاه باید حداقل از کف تا ارتفاع 1.60 متر قابل شستشو بوده و از نفوذ آب و رطوبت جلوگیری کند.
ماده 7: در احداث ساختمان آزمایشگاه شرایط جوی و اقلیمی مدنظر قرار گیرد و از مصالح نسوز و ضد حریق استفاده شود.
ماده 8: برای هر اتاق دو در خروجی تعبیه شود و درها به طرف بیرون اتاق باز شده و به طور اتوماتیک بسته گردد، بدون منفذ باشد و در هنگام کار کارکنان قفل نگردد.
ماده 9: تهویه محل کار در هر حالت باید طوری باشد که کارکنان آزمایشگاه همیشه هوای سالم تنفس نمایند و همواره آلاینده های شیمیایی به طور موثر به خارج از محیط هدایت شوند.
ماده 10: شرایط جوی و نور در هر انبار و آزمایشگاه باید متناسب با نوع فعالیت و مواد آن بوده و مجهز به روشنایی اضطراری باشد.
ماده 11: پلکان، نردبان و نرده های حفاظتی در ساختمان آزمایشگاه و انبار می بایست بر اساس آئین نامه های حفاظت و بهداشت کار احداث گردد.
ماده 12: دستگاه های شستشوی خودکار اضطراری برای چشم، دست و بدن باید در دسترس کارکنان قرار گیرد .
ماده 13: درهای آزمایشگاه و انبار باید دارای قفل و کلید مجزا بوده و فقط افراد صلاحیت دار مجاز به ورود باشند.
ماده 14: در هر آزمایشگاه و انبار باید لوازم اعلام و اطفاء حریق سیار و ثابت متناسب با نوع کار نصب گردد.
ماده 15: لوازم آتش نشانی و کمک های اولیه در محل های مناسب، مشخص و در دسترس کارکنان نصب گردد.
ماده 16: کلیه آزمایشگاه ها باید دارای وسایل و تجهیزات کافی جهت پیشگیری و مبارزه با آتش سوزی بوده و در تمام ساعات شبانه روز اشخاصی که از آموزش لازم برخوردار بوده و به طریقه صحیح کاربرد وسایل و تجهیزات مربوطه آشنا می باشند در آزمایشگاه حضور یابند. ضمناً کارکنان آزمایشگاه نیز باید آموزش های لازم اطفاء حریق را دیده باشند.
ماده 17: در واحدهایی که مرکز آتش نشانی و اورژانس وجود دارد آزمایشگاه و انبار باید وسیله ارتباطی مانند یک تلفن اضطراری مستقیم با مرکز مزبور را در اختیار داشته باشد.
ماده 18: نصب یک نقشه یا طرح (Floor plan) در آزمایشگاه که بطور واضح آشکارکننده موارد زیر باشد:
- نقشه فیزیکی اتاق ها، راهروها و مسیرهای ورودی و خروجی
- ابعاد اتاق
- محل ورود و خروجی های اضطراری
- محل تجهیزات و لوازم ایمنی و آتش نشانی و جعبه کمک های اولیه، تلفن اضطراری و ...
- محل تهویه، سیستم های گرمایشی و سرمایشی
- محل نگهداری مواد شیمیایی و خطرناک
ماده 19: شبکه های تاسیساتی از آزمایشگاه شامل آّب، گاز، فاضلاب و برق به شکلی طراحی شده باشند که دارای بالاترین ضریب ایمنی باشند ضمناً نقشه های تاسیساتی مربوطه در محل مناسبی نگهداری شود.
ماده 20: سیم کشی برق حتی الامکان ساده و کلیه سیم های برق به طور مناسب عایق و در کانال قرار گرفته و تعقیب مسیر آن آسان و دارای نقشه باشد.
ماده 21: در کلیه آزمایشگاه ها باید رختکن و سرویس بهداشتی در محل مناسب وجود داشته باشد.
ماد 22: محل خورد ن و آشامیدن باید خارج از محیط آزمایشگاه باشد.
ماده 23: ساختمان آزمایشگاه باید به صورتی مناسب از فضای اداری تفکیک شده باشد.
ماده 24: تجهیزات محافظت از تابش اشعه خورشید باید در قسمت خارجی پنجره ها نصب گردد.
ماده 25: اگر آزمایشگاه دارای پنجره هایی است که باز می شوند یا دارای سایر منافذ می باشد باید برای جلوگیری از نفوذ آب، گردو غبار و سایر عوامل جوی مجهز به حفاظتی مناسب بوه و لبه پنجره ها نیز دارای شیب مناسب باشد.
ماده 26: کف، دیوار و سقف آزمایشگاه باید قابل شستشو بوده و الزاماً بدون زوایه ودر مقابل مواد شیمیایی و ضدعفونی کننده ها مقاوم باشد.
ماده 27: درها باید دارای سطوحی صاف، غیر جاذب، قابل شستشو و مقاوم در برابر مواد شیمیایی باشند.
ماده 28: میزهای کار آزمایشگاهی باید از وسعت مناسب برخوردار بوده و مجهز به شیر خلاء، شیر گاز، شیر هوا، شیر آب (سرد و گرم)، فاضلاب و پریز برق ایمن باشند.
ماده 29: سطوح میز کار آزمایشگاهی باید قابل شستشو، یکپارچه و مقاوم به مواد شیمیایی و حرارت باشند.
ماده 30: شستشوی روپوش های آزمایشگاهی باید در محل کار انجام گیرد.
ماده 31: آزمایشگاه های بیولوژیک باید مجهز به سیستم شستشوی اتوماتیک دست باشد و نزدیک در خروجی آزمایشگاه تعبیه گردد.
ماده 32: ساختمان و طبقات نگهدارنده در انبارهای مواد شیمیایی باید از مصالح نسوز و مقاوم ساخته شود و انبار جداگانه ای به مواد شیمییایی قابل اشتعال و انفجار اختصاص یابد.
ماده 33: آزمایشگاه و انبار باید مجهز به تجهیزات تهویه عمومی و در صورت لزوم تهویه موضعی ضدجرقه باشد.
ماده 34: انبار آزمایشگاه باید کمترین در و پنجره را داشته و در صورت لزوم از پنجره با شیشه مات و مقاوم در برابر شکستگی استفاده شود.
ماده 35: کف انبار می بایست صاف و بالاتر از سطح زمین اطراف آن بوده و لغزنده نباشد.
ماده 36: انبار و آزمایشگاه باید ضمن دسترسی آسان، مجزا باشند تا از انتقال خطرات احتمالی به یکدیگر جلوگیری بعمل آید.
ماده 37: قفسه بندی و نحوه چیدمان باید به گونه ای باشد که فضای مناسب جهت دسترسی آسان وحمل و نقل ایمن فراهم گردد.
ماده 38: سیستم الکتریکی می بایست ضد جرقه در نظر گرفته شود و حتماً مجهز به سیستم اتصال به زمین باشد.
ماده 39: محل استقرار کارکنان انبار باید در محلی مناسب و مشرف به انبار و مجزا از محوطه انبار باشد.
ماده 40: محل نگهداری حیوانات آزمایشگاهی باید مجزا از سایر آزمایشگاه ها بوده و کف و دیوارهای آن قابل شستشو باشد.
ماده 41: محل نگهداری حیوانات آزمایشگاهی باید از سیستم تهویه قوی برخوردار باشد.
ماده 42: محل نگهداری حیوانات آزمایشگاهی باید مجهز به دوش شستشو بوده و کارکنان این بخش دارای کفش، دستکش و لباس کار مناسب باشند و به هنگام ورود و خروج کف کفش ها ضدعفونی گردد.
فصل سوم: خطرات فیزیکی
ماده 43: هنگام کار با تجهیزات گرمازا و اجسام داغ باید همواره از ابزار و پوشش مناسب و مقاوم در برابر گرما استفاده گردد.
ماده 44: برای کار طولانی مدت در محیط های سرد باید از پوش های مناسب و گرم اسفتاده گردد.
ماده 45: در کار با تجهیزات سرمازا و اجسام سرد همواره می بایست از دستکش های عایق به منظور حفاظت از دست ها و بازوها استفاده گردد.
ماده 46: هنگام کار با نیتروژن مایع همواره از پوشش های حفاظتی از قبیل دستکش، حفاظ صورت و چکمه مناسب استفاده گردد.
ماده 47: به منظور پیشگیری از صدمات ناشی از سرما، درهای ورود و خروج سردخانه ها باید به اهرم هایی که از داخل قابلیت باز شدن دارند مجهز شوند.
ماده 48: کلیه تجهیزات سرمازا و سردخانه ها باید به سیستم های هشداردهنده دستی و اتوماتیك مجهز باشند.
ماده 49: به منظور كار در محیط هایی كه سرو صدای بالاتر از حد مجاز دارند باید از گوشی های مناسب حفاظتی استفاه گردد.
ماده 50: دستگاه هایی كه سرو صدای زیاد ایجاد می كنند همواره باید توسط عایق صوتی مناسب مهار گردند.
ماده 51: تنظیم، نگهداری و سرویس مستمر دستگاه ها به منظور جلوگیری از تشدید سرو صدا در محیط الزامی است.
ماده 52: تجهیزات و لوازمی كه به سیستم خلاء متصل هستند برای جلوگیری از پرتاب شدن باید به نحو صحیح مهار گردند.
ماده 53: در آزمایشگاه هایی كه با مواد رادیو اكتیو كار می كنند رعایت كلیه موازین و مقررات انتشار یافته از سوی سازمان انرژی اتمی ایران ضروری می باشد.
ماده 54: كلیه افرادی كه به نوعی در معرض تشعشعات زیان آور می باشند باید همواره به وسایل حفاظت فردی متناسب با نوع اشعه و فیلم بج مجهز گردند.
ماده 55: جهت كاهش مواجهه با مواد رادیو اكتیو در آزمایشگاه ها باید از تكنیك های علمی و عملی مناسب استفاده گردد.
ماده 56: انبارداری، حمل و نقل و دفع ضایعات مواد رادیو اكتیو باید ایمن بوده و از بروز هر گونه انتشار جلوگیری گردد.
ماده 57: در محل هایی كه از مواد رادیو اكتیو استفاه می گردد نصب علائم هشدار دهنده الزامی است.
ماده 58: به هنگام استفاده از لیزر، باید از وسایل حفاظتی چشم و پوست متناسب با نوع لیزر و انرژی آن استفاده شود.
ماده 59: دسترسی به آزمایشگاه ها مخصوصاً در زمان كار با لیزر باید محدود گردد.
ماده 60: در هنگام كار با لیزر بایستی برای كلیه خطرات الكتریكی، انفجاز، آتش سوزی خطرات ناشی از كار با گازهای فشرده، مایعات برودتی، فیوم های سمی و مواد رادیواكتیویته تدابیری اتخاذ گردد.
ماده 61: بازدید از اجزاء مختلف دستگاه ها از جمله میكروویو به لحاظ حصول اطمینان از نظر عدم نشتی الزامی است.
ماده 62: هنگام كار در محیط آزمایشگاه باید حتماً لامپ UV خاموش باشد.
ماده 63: كلیه تجهیزات برقی سیار و ثابت باید به نحو مناسب به سیستم اتصال به زمین مجهز گردند.
ماده 64: كلیه ادوات و ابزار انتقال برق نظیر كابل ها و اتصالات مربوطه باید سالم و پوشش عایق داشته باشد.
ماده 65: حتی الامكان سعی شوداز سیم های رابط برای انتقال برق استفاده نگردد.
ماده 66: تجهیزات معیوب با علائم هشدار دهنده مشخص گردیده و توسط افراد آگاه و متخصص رفع نقص شود.
ماده 67: در محیط های مرطوب به جز وسایل الكتریكی ضد آب استفاده از دیگر وسایل الكتریكی ممنوع می باشد.
ماده 68: در محل هایی كه احتمال وجود گازهای قابل اشتعال و انفجار وجود دارد استفاده از ادوات برقی ضد جرقه الزامی است.
ماده 69: كلیه تابلوهای برق باید در محل مناسب استقرار یافته و مجهز به كفپوش عایق در پیرامون آن باشد و در مواقع اضطراری فقط توسط افراد ذیصلاح كنترل گردد.
ماده 70: در آتش سوزی های ناشی از برق فقط از دی اكسید كربن (CO2) و یا خاموش كننده های شیمیایی خشك استفاده گردد.
ماده 71: سیلندرهای گاز اعم از پر یا خالی باید در محل مناسب و به حالت عمودی با استفاده از تسمه، زنجیر یا بست به طور ایمن مهار گردند.
ماده 72: به هنگام جابجایی سیلندرهای گاز باید رگلاتور از شیر جدا شده و توسط درپوش محافظت گردند.
ماده 73: برای حمل سیلندرهای گاز باید از چرخ دستی های مناسب استفاده گردد.
ماده 74: رنگ بدنه سیلندر گاز بایستی بر اساس استاندارد و متناسب با نوع گاز داخلی آن بوده و برچسب شناسایی نوع گاز روی آن نصب گردد.
فصل چهارم: خطرات شیمیایی
ماده 75: كلیه مواد شیمیایی باید برچسب های اطلاعاتی لازم را داشته باشند.
ماده 76: اطلاعات ایمنی مواد (MSDS) برای كلیه مواد شیمیایی باید در دسترس باشد.
ماده 77: جابجایی و حمل و نقل مواد شیمیایی باید مطابق با دستورالعمل ها انجام گیرد.
ماده 78: از انباشتن مواد شیمیایی مازاد در آزمایشگاه خودداری شود.
ماده 79: ظروف مواد شیمیایی باید در مكان هایی نگهداری گردد كه احتمال برخورد افراد با آن ها وجود نداشته باشد.
ماده 80: مواد شیمیایی باید دور از منابع حرارت و نور مستقیم خورشید قرار گیرند.
ماده 81: از قفسه بندی های ضد زنگ و مقاوم به مواد شیمیایی با لبه های حفاظتی و قدرت تحمل بار كافی با اتصالات مناسب استفاده گردد.
ماده 82: مواد قابل اشتعال و خورنده باید در كابینت های مخصوص ضد اشتعال و خوردگی و مجهز به سیستم تهویه مناسب و دور از مواد اكسید كنند نگهداری گردند.
ماده 83: اسیدهای اكسید كننده باید از اسیدهای آلی جداگانه نگهداری شوند.
ماده 84: اسیدها باید جدا از قلیاها، سیانیدها و سولفیدها نگهداری شوند.
ماده 85: قلیاها باید در جای خشك نگهداری گردند.
ماده 86: مواد واكنش پذیر باید دور از حرارت، ضربه و اصطكاك نگهداری گردند.
ماده 87: گازهای فشرده اكسید كننده و غیر اكسید كننده به طور مجزا نگهداری شوند.
ماد 88: مواد سمی در محل های مناسب و با تهویه موضعی نگهداری شوند.
ماده 89: مواد جامد غیر فرار و غیر واكنش پذیر در كابینت ها یا قفسه های باز لبه دار، نگهداری گردند.
ماده 90: مایعات یا مواد خطرناك نباید در قفسه هایی كه بالاتر از سطح چشم هستند نگهداری شوند.
ماده 91: جهت برخورد با ریختگی های شیمیایی باید دستورالعمل خاصی وجود داشته و لوازم و تجهیزات لازم شامل پوشش های حفاظتی چشم، پوست و سیستم تنفسی، دستكش مقاوم به مواد شیمیایی، ماده جاذب یا خنثی كننده، كیسه پلاستیكی و جاروب و خاك انداز موجود باشد.
ماده 92: پسماندهای حلال های شیمیایی باید مطابق دستورالعمل ها تفكیك و در ظروف مناسب و مقاوم به نشت و دارای برچسب مواد شیمیایی جمع آوری شده و دور از حرارت، جرقه، شعله و نور مستقیم خورشید و در محلی با تهویه مناسب نگهداری گردند.
فصل پنجم: خطرات بیولوژیك
ماده 93: محل آزمایشگاه بیولوژیك باید دور از سایر آزمایشگاه ها و فضای اداری باشد.
ماده94: تردد افراد ذیصلاح به آزمایشگاه های بیولوژیك ممنوع می باشد.
ماده 95: از علائم هشدار دهنده مناسب استفاده گردد.
ماده 96: دستگاه های ضدعفونی كننده نظیر اتوكلاو باید در نزدیكترین محل دسترسی آزمایشگاه قرار گیرند.
ماده 97: استفاده از هودهای بیولوژیك برای كنترل عملیاتی كه به نحوی ذرات معلق ایجاد می نمایند ضروری بوده و باید به طور مستمر سرویس گردند.
ماده 98: جهت جلوگیری از انتشار و كنترل آلودگی در شرایط اضطراری، برنامه سیستماتیك تدوین شده و در دسترس باشد.
ماده 99: برای جلوگیری از انتشار آلودگی در محیط، لوله های مكنده كه در رابطه با عوامل عفونی مورد استفاد قرار می گیرند باید به فیلترهای مناسب مجهز گردند.
ماده 100: در فعالیت های بیولوژیك روپوش های آزمایشگاهی باید فقط در محیط آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرند.
ماده 101: رفع هر گونه آلودگی بیولوژیك باید فقط توسط افراد ذیصلاح صورت گیرد.
ماده 102: كلیه كاركنان آزمایشگاه باید بر حسب نوع كار از مراقبت های پزشكی و واكسیناسیون برخوردار گردند.
ماده 103: در هر آزمایشگاه بیولوژیك باید یك كابینت مخصوص شامل ماده ضدعفونی كننده، پنس، حوله كاغذی، سواپ، دستكش یكبار مصرف، خاك انداز قابل اتو كلاو كردن، ماسك، پوشش كفش و لباس محافظ وجود داشته باشد.
ماده 104: ضایعات بیولوژیك باید در ظروف دردار مناسب جمع آوری، برچسب گذاری و به نحو مناسب آلودگی زدایی گردیده و سریعاً از محیط آزمایشگاه خارج شده و تا زمان دفع در محل ایمن نگهداری گردد.
ماده 105: كلید لامپUV باید در خارج از اتاق بوده ودارای لامپ هشداردهنده جهت اطلاع از روشن بودن لامپ UV باشد.
ماده 106: حمل و نقل نمونه های بیولوژیك باید در ظروف ایمن و فاقد نشتی با برچسب مشخصات انجام گردد.
ماده 107: در محل دستشویی ها باید صابون، مواد ضدعفونی كننده، برس های مخصوص ناخن و حوله های یكبار مصرف فراهم گردد.
فصل ششم: ایمنی تجهیزات
ماده 108: قبل از استفاده از تجهیزات و دستگاه های آزمایشگاهی بایستی افراد در خصوص بهره برداری ایمن و بهینه، آموزش های لازم را از طریق مراجع ذیصلاح كسب نمایند.
ماده 109: نگهداری و سرویس دوره ای برای كلیه تجهیزات باید انجام گیرد.
ماده 110: قبل از سرویس و تعمیر، باید آلودگی زدایی دقیق از كلیه دستگاه ها بعمل آید.
ماده 111: كلیه دستگاه ها باید به صورت دوره ای توسط افراد ذیصلاح كالیبره گردند.
ماده 112: كلیه تجهیزات گرمازای آزمایشگاهی باید مجهز به ترموستات، فیوزهای پشتیبان در موارد لزوم درهای قفل شونده و همچنین عایق حرارتی مناسب باشند.
ماده 113: كلیه سیستم های حرارت زایی كه در روند كاری تولید گاز می نمایند باید جهت تخلیه گازهای ایجاد شده مجهز به سیستم تهویه مناسب بوده و یا داخل هود قرار بگیرند.
ماده 114: وسایل گرمازا می بایست در فاصله مناسب از دتكتورهای حرارتی قرار گیرند.
ماده 115: محل استقرار دستگاه اتو كلاو حتی المقدور توسط اتاقكی از سایر تجهیزات آزمایشگاه مجزا گردد.
ماده 116: قفل، فشارسنج و دماسنج اتوكلاو باید روزانه كنترل شود و از قرار دادن مواد شیمیایی و آتش زا در آن خودداری گردد.
ماده 117: كلیه دستگاه های گرمازا باید درمكان مقاوم به حرارت و دور از تجهیزات حساس به حرارت قرار گیرند.
ماده 118: انواع سانتریفوژها، مخلوط كن ها و لیوفیلیزرها به هنگام استفاده از مواد بیولوژیك و حلال های آلی باید زیر خود مناسب قرار گیرند.
ماده 119: هنگام به كاربردن لیوفیلیزر استفاده از اتصالات O-Ring و فیلترهای هوا برای لوله های خلاء الزامی است.
لوله های شیشه ای خلاء باید كنترل گردند. تا معیوب نباشند. برای تعویض لوازم شیشه ای دستگاه باید از قطعات مخصوص خلاء استفاده شود.
ماده 120: الزاماً از لوله های دردار در سانتر یفوژها استفاده گردد.
ماده 121: در صورت شكستن لوله ها در داخل سانتریفوژ باید قسمت های داخلی دستگاه با روش و ابزار مناسب پاكسازی و ضدعفونی گردد.
ماده 122: بدنه تانك الكتروفورز باید فاقد هر گونه شكاف و نشتی باشد.
ماده 123: بر روی دستگاه الكتروفورز باید علائم هشداردهنده ویژه ولتاز بالا نصب گردد.
ماده 124: لوازم شیشه ای باید قبل از استفاده، از نظر وجود شكستگی و ترك مورد بازرسی قرار گیرند.
ماده 125: لوازم شیشه ای شكسته یا غیر قابل استفاده باید در محفظه ای مجزا و مقاوم جمع آوری شوند.
فصل هفتم: ارگونومی
ماده 126: فضای كار به لحاظ ارگونومی به نحوی طراحی شده باشد كه باعث خستگی مفرط افراد در حین كار نگردد.
ماده 127: ایجاد سیستم اتوماسیون در آزمایشگاه برای جلوگیری از حركات تكراری الزامی است.
ماده 128: برای جلوگیری از عوارض ارگونومیك باید مواد، امكانات، ابزارآلات و تجهیزات به نحو مناسب در دسترس باشند.
ماده 129: ابزار آلات معیوب و غیر استاندارد نباید مورد استفاده قرار گیرند.
ماده 130: صفحات نمایشگر باید هم سطح چشم بوده و از نظر درخشندگی قابل تنظیم باشند.
ماده 131: از صندلی هایی كه مطابق اصول ارگونومیك طراحی شده استفاده گردد.
