ایمنی کار از حقوق بنیادی کارگران محسوب می‌شود ولی در سال‌های اخیر بسیاری از کارگران به دلیل ایمن نبودن کارگاه‌ها جان خود را از دست داده یا دچار نفص عضو شده‌اند.
به گزارش hamyar HSE و به نقل از ایلنا به نقل از کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری، ایمنی کار و کارگاه یکی از مولفه‌های اساسی روابط کار و حقوق مسلم کارگران محسوب می‌شود. متخصصان پیشرو جهان در عرصه ایمنی و بهداشت کار از سازمان بین‌المللی کار می‌خواهند تا ایمنی کارگاه و بهداشت کار را یک حق اساسی برای کارگران بداند؛ آنها از این نهاد جهانی خواسته‌اند تا به این مهم در روز ۲۳ مارس یعنی روز جهانی کارگر، توجه کند.
اتحادیه‌های کارگری سراسر جهان به دنبال ارتقاء سلامت و امنیت جانی نیروی انسانی در سال ۲۰۲۱ هستند تا امنیت و سلامت را به بالاترین سطح خود در عرصه بین‌المللی برسانند. آنها همچنین می‌خواهند تا میزان پاسخگویی کارفرمایان و دولت‌ها را در قبال حفظ جان کارگران در کارگاه‌ها افزایش دهند و کشورهای بیشتری را مجاب کنند تا مقاوله‌نامه سلامت و ایمنی را به تصویب برسانند. این مقاوله‌نامه که در سال ۲۰۱۹ به تصویب رسید، تعهدی برای دولت‌های جهان بود تا امنیت جانی، سلامت و امنیت شغلی تمامی کارگران را تضمین کند.
«کمیته بین‌المللی کار»، دبیر متخصصان پزشکی شغلی و حرفه‌ای در کمیته بین‌المللی کار از سازمان بین‌المللی کار دعوت کرده است تا آنها را در اجرای مفاد کنوانسیون یاری کند.
صدها میلیون نفر بر اثر حوادث ناشی از کار آسیب می‌بینند یا جان خود را از دست می‌دهند. کارفرمایان می‌توانند از آسیب و مرگ کارگران جلوگیری کنند در صورتی که حفاظت از کارگران، دارای اولولیت باشد و سلامت آنها به عنوان یک حق اساسی انسانی شناخته شود. سازمان بین‌المللی کار باید برای ایجاد امنیت شغلی به صورت بنیادین عمل کند.
«نیک پال» مدیرعامل انجمن طب حرفه‌ای انگلستان، توضیح داد: انجمن پزشکی حرفه‌ای باید از نقش سلامت و ایمنی شغلی به عنوان یک اصل بنیادین در بازار کار حمایت کند. ما اعضای انجمن از هیات حاکمه سازمان بین‌المللی کار می‌خواهیم تا دولت‌ها را در اجرای مصوبه‌های کنفرانس (جلسه ۱۰۸) ترغیب کند. این نهاد بین‌المللی باید نقش سلامت و امنیت شغلی را به عنوان یک بنیان اساسی در دستور کار خود قرار دهد.
«شارون بارو» دبیرکل کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری در ارتباط با بهداشت و ایمنی کار معتقد است: دولت‌ها و کارفرمایان باید پیرو متخصصان پیشرو عرصه بهداشت کار باشند. برای مدت بسیار طولانی، محافظت از کارگران در برابر آسیب‌های شغلی و بیماری نسبت به دیگر حقوق اساسی آنها، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. برخی از کارفرمایان و دولت‌ها تصور می‌کنند که هزینه‌های تجارت را می‌توان با جان کارگران معاوضه کرد.
