1. فصل چهارم قانون كار ( ماده هاي 193 – 85 )
2. ماده 52 قانون كار
3. قانون تامين اجتماعی ( ماده هاي 3 ، 4 ، 35 ، 54 ، 60 ، 61 ، 65 ، 66 ، 88 ، 90 )
4. قوانين نظام صنفي و آئين نامه‌هاي اجرائي آن ( ماده های 2، 3، 4، 14 ، تبصره ماده 15، 35، 41، 48 )
5. آئين نامه كميته حفاظت فنی و بهداشت كار
6. آئين نامه تاسيسات كارگاه از نظر بهداشت
7. آئين نامه كارهاي سخت و زيان آور
8. آئين نامه تعرفه‌هاي خدمات بهداشت حرفه‌اي
9. آئين نامه نحوه ارائه خدمات توسط شركتها و موسسات بهداشت حرفه‌اي
بند (2) ماده 1 قانون تشكيلات و وظايف وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي
تامين بهداشت عمومي و ارتقاء سطح آن از طريق اجراي برنامه‌هاي بهداشتي خصوصا در زمينه بهداشت محيط، مبارزه با بيماريها، بهداشت خانواده و مدارس، آموزش بهداشت عمومي، بهداشت كار و شاغلين تاكيد بر اولويت مراقبتهاي بهداشتي اوليه، بويژه بهداشت مادران و كودكان با همكاري و هماهنگي دستگاههاي ذيربط
ماده 85 قانون كار
براي صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور رعايت دستورالعمل هائي كه از طريق شوراي عالي حفاظت فني (جهت تامين حفاظت فني ) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي (جهت جلوگيري از بيماريهاي حرفه‌اي و تامين بهداشت كار و كارگر و محيط كار ) تدوين ميشود، براي كليه كارگاهها، كارفرمايان، كارگران و كارآموزان الزامي است .
تبصره 1 ماده 96 قانون كار :
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مسئول برنامه ريزي، كنترل، ارزشيابي و بازرسي در زمينه بهداشت كار و درمان كارگري بوده و موظف است اقدامات لازم را در اين زمينه بعمل آورد .
قانون كار
ماده 85 قانون كار
براي صيانت نيروي انساني و منابع مادي كشور رعايت دستورالعمل هائي كه از طريق شوراي عالي حفاظت فني ( جهت تامين حفاظت فني ) و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي (جهت جلوگيري از بيماريهاي حرفه‌اي و تامين بهداشت كار و كارگر و محيط كار ) تدوين ميشود، براي كليه كارگاهها، كارفرمايان، كارگران و كارآموزان الزامي است .
تبصره :
كارگاه های خانوادگي نيز مشمول مقررات اين فصل بوده ومكلف به رعايت اصول ايمني و بهداشتكار ميباشد.
ماده 90 :
كليه اشخاص حقيقی يا حقوقی كه بخواهند لوازم حفاظت فردي و بهداشتي را وارد يا توليد كنند بايد مشخصات‌وسايل را حسب مورد همراه با نمونه‌هاي آن به وزارت كار و امور اجتماعی و وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكی ارسال دارند و پس از تائيد به ساخت يا وارد كردن اين و سايل اقدام نمايند .
ماده 91 :
كارفرمايان و مسئولان كليه واحد هاي موضوع ماده 85 اين قانون مكلفند بر اساس مصوبات شوراي عالي حفاظت‌فني براي تامين حفاظت و سلامت و بهداشت كارگران در محيط كار وسايل و امكانات لازم را تهيه و در اختيار آنان قرار داده و چگونگي كاربرد وسايل فوق‌الذكر را به آنان بياموزند و در خصوص رعايت مقررات حفاظتی و بهداشتي نظارت نمايند. افراد مذكور نيز ملزم به استفاده و نگهداري از وسائل حفاظتی و بهداشت فردی و اجرای دستورالعمل های مربوط به كارگاه ميباشند .
ماده 92 :
كليه واحدهای موضوع ماده 85 اين قانون كه شاغلين در آنها به اقتضاي نوع كار در معرض بروز بيماريهاي ناشي ازكار قرار دارند . بايد براي همه افراد مذكور پرونده پزشكي تشكيل دهند و حداقل سالي يكبار توسط مراكز بهداشتي‌درماني از آنها معاينه و آزمايش هاي لازم را بعمل آورند و نتيجه را در پرونده مربوطه ضبط نمايند.
تبصره 1 :
چنانچه با تشخيص شوراي پزشكي نظر داده شود كه فرد معاينه شده به بيماري ناشي از كار مبتلا يا در معرض‌ابتلاء باشد ، كارفرما و مسئولين مربوطه مكلفند كار او را بر اساس نظريه شوراي پزشكي مذكور بدون كاهش حق السعي در قسمت مناسب ديگري تعيين نمايند.
ماده 93 :
بمنظور جلب مشاركت كارگران و نظارت بر حسن اجراي مقررات حفاظتي و بهداشتي در محيط كار و پيشگيري از حوادث و بيماريها، در كارگاههائي كه وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي‌ضروري تشخيص دهند كميته حفاظت فني و بهداشت كار تشكيل خواهد شد.
تبصره 1 :
كميته مذكور از افراد متخصص در زمينه حفاظت فني و بهداشت حرفه‌اي و امور فني كارگاه تشكيل ميشود. و از بين‌اعضاء دو نفر شخص واجد شرايطي كه مورد تائيد وزارتخانه‌هاي كار و امور اجتماعي و بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باشند تعيين ميگردند كه وظيفه شان برقراري ارتباط ميان كميته مذكور با كارفرما و وزارت كار وامور اجتماعي و وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي ميباشد .
ماده 95 :
مسئوليت اجراي مقررات و ضوابط فني و بهداشت كار بر عهده كارفرما يا مسئولين واحدهاي موضوع ذكر شده درماده 85 اين قانون خواهد بود هرگاه بر اثر عدم رعايت مقررات مذكور از سوي كار فرما يا مسئول مذكور حادثه‌اي‌رخ دهد كارفرما از نظر كيفري و حقوقي و نيز مجازاتهاي مندرج در اين قانون مسئول است .
تبصره 2 :
چنانچه كارفرما يا مديران واحدهاي موضوع ماده 85 اين قانون براي حفاظت فني بهداشت كار وسائل و امكانات لازم را در اختيار كارگر قرار داده باشند و كارگر با وجود آموزشهاي لازم و تذكرات قبلي ، بدون توجه به‌دستورالعملها و مقررات موجود ، از آنها استفاده ننمايد ، كارفرما مسئوليتي نخواهد داشت . در صورت بروز اختلاف راي هيات حل اختلاف نافذ خواهد بود.
ماده 96 :
تبصره 1 :
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي مسئول برنامه ريزي، كنترل، ارزشيابي و بازرسي در زمينه بهداشت كار و درمان كارگري بوده و موظف است اقدامات لازم را در اين زمينه بعمل آورد .
ماده 98 :
بازرسان كار و كارشناسان بهداشت در حدود وظايف خويش حق دارند بدون اطلاع قبلي در هر موقع از شبانه روزبه موسسات مشمول ماده 86 اين قانون وارد شده و به بازرسي بپردازند، و نيز ميتوانند به دفاتر و مدارك مربوطه درموسسه مراجعه و در صورت لزوم از تمام يا قسمتي از آنها رونوشت تحصيل نمايند.
ماده 99 :
بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار حق دارند بمنظور اطلاع از تركيبات موادي كه كارگران با آنها در تماس‌ميباشند و يا در انجام كار مورد استفاده قرار ميگيرد ، به اندازه‌اي كه براي آزمايش لازم است، در مقابل رسيد نمونه‌بگيرند و به رؤساي مستقيم خود تسليم نمايند .
ماده 100 :
كليه بازرسان كار و كارشناسان بهداشت حرفه‌اي، داراي كارت ويژه حسب مورد با امضاء وزير كار و اموراجتماعي يا وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي هستند كه هنگام بازرسي بايد همراه آنها باشد و در صورت‌تقاضاي مقامات رسمي يا مسئولين كارگاه ارائه شود .
ماده 101 :
گزارش بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار در مورد مربوط به حدود و اختيارشان در حكم گزارش ضابطين‌دادگستري خواهد بود .
تبصره 1 :
بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار ميتوانند بعنوان مطلع و كارشناسي در جلسات مراجع حل اختلاف شركت نمايند .
ماده 104 :
كارفرمايان و نيز كسانيكه مانع ورود بازرسان كار و كارشناسان بهداشت كار به كارگاههاي مشمول اين قانون گردند و يا مانع انجام وظيفه ايشان شوند يا از دادن اطلاعات و مدارك به آنان خودداري نمايند، حسب مورد به مجازاتهاي مقرر در اين قانون محكوم خواهند شد .
ماده 105 :
هر گاه در حين بازرسي، به تشخيص بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه‌اي احتمال وقوع حادثه و يا بروز خطردر كارگاه داده شود ، بازرس كار يا كارشناس بهداشت حرفه‌اي مكلف هستند مراتب را فورا و كتبا به كارفرما يا نماينده او و نيز به رئيس مستقيم خود اطلاع دهند .
تبصره 1 :
وزارت كار و امور اجتماعي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، حسب مورد گزارش بازرسان كار وكارشناسان بهداشت حرفه‌اي از دادسراي عمومي محل تقاضا خواهند كرد ، فورا قرار تعطيل و لاك و مهر تمام يا قسمتي از كارگاه را صادر نمايد دادستان بلافاصله نسبت به صدور قرار اقدام و قرار مذكور پس از ابلاغ قابل اجرا است . دستور رفع تعطيل توسط مرجع مزبور در صورتي صادر خواهد شد كه بازرس يا كارشناس بهداشت‌حرفه‌اي و يا كارشناسان ذيربط دادگستري رفع نواقص و معايب موجود را تائيد نموده باشند.
ماده 156 :
دستورالعملهاي مربوط به تاسيسات كارگاه از نظر بهداشت محيط كار مانند غذاخوري - حمام - دستشوئي برابر آئين نامه‌اي خواهد بود كه توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تصويب و به مرحله اجرا در خواهد آمد.
ماده 171 :
متخلفان از تكاليف مقرر در اين قانون، حسب مورد، مطابق مواد آتي با توجه به شرايط و امكانات خاطي و مراتب‌جرم به مجازات حبس با جريمه نقدي و يا هر دو محكوم خواهند شد در صورتيكه تخلف از انجام تكاليف قانوني‌سبب وقوع حادثه‌اي گردد كه منجر به عوارضي مانند نقص عضو و يا فوت كارگر شود، دادگاه مكلف است علاوه بر مجازاتهاي مندرج در اين فصل، نسبت به اين موارد طبق قانون تعيين تكليف نمايد .
ماده 175 :
متخلفان از هر يك از موارد در مواد 78 (قسمت اول )- 80 - 81 - 82 - 92 براي هر مورد متخلف حسب موردعلاوه بر رفع تخلف با تائيديه حقوق تعيين خواهد كرد به ازاي هر كارگر به ترتيب ذيل محكوم خواهند كرد .
1. براي تا 10 نفر ، 30 تا 100 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
2. براي تا 100 نفر نسبت به مازاد 10 نفر ، 5 تا 10 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
3. براي بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر 4 تا 5 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
در صورت تكرار تخلف ، متخلفان مذ كور به 1/1 تا 1/5 برابر حداكثر جرايم نقدي فوق و يا به حبس از 91 روز تا120 روز محكوم خواهند شد .
ماده 176 :
متخلفان از هر يك از مواد مذكور در مواد 52 - 61 - 75 - 77 - 79 - 83 - 84 و 91
1. براي تا10 نفر ، 200 تا 500 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
2. براي تا 100 نفر ، نسبت به مازاد 10 نفر ، 20 تا 50 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
3. براي بالاتر از 100 نفر نسبت به مازاد 100 نفر ، 10 تا 20 برابر حداقل مزد روزانه يك كارگر
در صورت تكرار تخلف ، متخلفان مذكور به حبس از 91 تا 180 روز محكوم خواهند شد .
ماده 179 :
كارفرمايان يا كساني كه مانع ورود و انجام وظيفه بازرسان كار و ماموران بهداشت كار به كارگاههاي مشمول اين‌قانون گردند يا از دادن اطلاعات و مدارك لازم به ايشان خودداري كنند در هر مورد با توجه به شرايط و امکانات خاطی به پرداخت جریمه نقدی از 100 تا 300 برابر حداقل مزد روزانه کارگر پس از قطعیت حکم و در صورت تکرار به حبس از 91 روز تا 120 روز محکوم خواهند شد.
ماده 185 :
رسيدگي به جرائم مذكور در مواد 171 تا 184 در صلاحيت دادگاههاي كيفري دادگستري است رسيدگي مذكور دردادسرا و دادگاه خارج از نوبت بعمل خواهد آمد
