حقیقتی که وجود دارد آن است که آلودگی نوری پایتخت، شبهای تهران را بیمار کرده و طبیعت اسمانش را نابود کرده است .
در حالی که آلودگی هوا باعث شده آسمان آبی شهر خاکستری شده و ستاره هایش پشت انبوهی از دود و مه دیده نشوند آلودگی نوری و افزایش نورپردازی های غلط نیز آسمان بیمار تهران را بیمار تر کرده است .
در گذشته، پایتخت با زیبایی ها و چنارهایش ، مشهور و آسمانش زبانزد شهرنشینان بود اما اکنون دیگر اثری از آسمان آبی روزها و شب های پر ستاره تهران باقی نمانده است.
مدتهاست تهران و بسیاری از شهرهای بزرگ، به دلیل استفاده غلط از نورهای مصنوعی، از مرز هشدار آلودگیهای نوری گذشتهاند و در وضعیت قرمز به سر میبرند.
متاسفانه مناطق عمدتا تجاری آلوده ترین نقاط از لحاظ آلودگی نوری در کلانشهر تهران هستند چرا که در کشور ما دانش نور پردازی وجود ندارد و استفاده از نور کاملا سلیقه ای است.
هر کجا از نور به روش غلط و غیر استاندارد برای روشن سازی محیط استفاده شده باشد، آلودگی نوری تولید میشود که به تمام اکوسیستم شهری آسیب می رساند.
اثرات منفی آلودگی نوری بر انسان، حیوانات و گیاهان در مجامع علمی محرز شده و از سوی دیگر موجب از دست رفتن زیبایی طبیعت شب آسمان و نیز اتلاف انرژی میشود.
آسیب های چشمی ، بروز استرس ، تضعیف قدرت فکر و خیرگی از جمله عوارض کوتاه مدت آلودگی نوری بر انسان بوده و تضعیف دستگاه ایمنی بدن ، فزایش ابتلا به انواع سرطان از جمله سرطانهای پوست ، کاهش آستانه تحمل، بر هم خوردن ساعت درونی بدن(ساعت بیولوژیک) و بروز افسردگی از دیگر عوارض بلند مدت الودگی نوری است .
متاسفانه تصمیم گیرندگان شهری اصلا به موضوع آلودگی نوری در پایتخت توجه نمیکنند و ضمن آنکه اصلا استاندارد مشخص ملی برای آلودگی نوری وجود ندارد.
نورپردازی ها در کوچه و خیابان های شهر به شدت دلخواهی بوده و اصناف مختلف، مراکز تفریحی و فروشگاهی برای جلب توجه مشتری به طرز غیر استاندارد و بعضا بسیار خشن از نور های متعدد استفاده میکنند .
یکی از مهمترین منافع تدوین استاندارد در بخش آلودگی نوری، میدان دادن به جوانان متخصص برای تشکیل شرکت های تخصصی نورپردازی است که میتوان از آنها بعنوان شرکت های امین و مورد اعتماد مدیریت شهری استفاده کرد.
این امر نه تنها موجب ایجاد اشتغال برای هزاران نفر در پایتخت و سپس در سطح کشور میشود بلکه موجب کاهش آثار منفی آلودگی نور هم میشود.
قاعدتا بعد از تصویب استاندارد آلودگی نوری و در صورت راه اندازی این قبیل شرکت های تخصصی و الزام کلیه اماکن دولتی، عمومی و خصوصی به استفاده از خدمات شرکت های مورد تایید و دارای صلاحیت، بخشی از درآمد آن هم بعنوان عوارض به شهرداری تعلق خواهد گرفت تا صرف نگهداشت مطلوب شهر گردد.
توجه به موضوع آلودگی نوری و مواجهه علمی و معقول با آن به دور از هیاهو می تواند اقدامی نو و ارزشمند برای مدیریت شهری در پایتخت محسوب شود.