مجموعه استانداردهای کفش های ایمنی که یک کارشناس ایمنی، HSE و یا بهداشت حرفه ای مشغول به کار در پروژه،کارخانه، پالایشگاه و . . . می باشد باید بداند و به دقت بازرسی و بررسی کند تا از بروز حوادث جلوگیری نماید.
استانداردهای امریکا:
- استاندارد ASTM F-2412:2005: روش های تست استاندارد برای کفش های ایمنی
- استاندارد ASTM F-2413:2005: الزامات کاربردی برای کفش های ایمنی
- استاندارد CSA Z195:2003: استاندارد کانادایی برای کفش های ایمنی شامل طراحی و الزامات کاربردی
استانداردهای اروپا :
- استاندارد EN ISO 20345:2011: تجهیزات حفاظت فردی- کفش های ایمنی
- استاندارد EN ISO 20347:2012: تجهیزات حفاظت فردی- کفش های ایمنی
- استاندارد EN ISO 20349:2010: کفش های محافظ در برابر ریسک های حرارتی و پاشش مواد مذاب در صنایع ریخته گری و جوشکاری- الزامات و روش های تست
- استاندارد EN 50321:2000: کفش های عایق برق برای کار در تاسیسات ولتاژ پایین
- استاندارد EN 12568:2010: کفش های ایمنی و حفاظتی- تست پنجه و مقاومت در برابر نفوذپذیری
- استاندارد EN 13832:2006: کفش های محافظ در برابر مواد شیمیایی
- استاندارد EN 15090:2012: کفش های ایمنی برای آتش نشانان
استاندارد های آسیا برای کفش های ایمنی
- استاندارد استرالیا: AS/NZS 2210.3
- استاندارد چین: GB 21148
- استاندارد هند: JAS‐ANZ ISO 9001
- استاندارد اندونزی: SNI 0111
- استاندارد ژاپن: JIS T8101
- استاندارد کره: KS No.7419
- استاندارد مالزی: SIRIM MA 1598
- استاندارد سنگاپور: SS 513‐1: 2005
- استاندارد تایلند: TIS 523‐2011
استاندارد 1136
استاندارد "پایپوش – وسایل حفاظت شخصی – پایپوش ایمنی – الزامات" نخستین بار در سال 1344 تهیه شد. این استاندارد بر اساس پیشنهادهای رسیده از کارشناسان و بررسی توسط کمیسیونهای مربوط برای چهارمین بار مورد تجدید نظر قرار گرفته و نهایتا در مورخ 23/09/1392 استاندارد مورد اجرای فعلی تصویب گردید.
هدف از تدوین این استاندارد، تعیین الزامات پایهای برای پایپوشهای ایمنی به طور عام و الزامات پایپوشهای ایمنی برای کاربردهای خاص، جهت استفاده عموم، می باشد.
این استاندارد بر اساس استاندارد بین المللی ISO 20345 : 2011, Personal protective equipment – Safety و بر اساس نیاز صنعت در کشورمان تدوین شده است و شامل الزاماتی از قیبل مقاومت در برابر خطرات مکانیکی، مقاومت در برابر لیز خوردگی، خطرات حرارتی و جنبه های ارگونومی میباشد.
برای اجرای استاندارد 1136 استفاده از مراجع زیر الزامی است:
- استاندارد ملی ایران شماره 314، چرم – روش تعیین PH چرم – روش آزمون.
- استاندارد ملی ایران شماره 1564، روش آزمون نفوذ میخ و گسیختگی رویه از تخت در پایپوشهای ایمنی و حفاظتی.
- استاندارد ملی ایران شماره 8285، پایپوش – مقاومت به سایش زیره – روش آزمون
- استاندارد ملی ایران شماره 9624، پایپوش – روشهای آزمون کفی – مقاومت سایشی – روش آزمون.
- استاندارد ملی ایران شماره 11168، چرم - آزمونهای شیمیایی – تعیین مقدار کروم VI
- استاندارد ملی ایران شماره 11892، پایپوش – محافظهای ساق و پا – سرپنجه و ورقهای فلزی مقاوم در برابر نفوذ اجسام تیز و برّنده
- استاندارد ملی ایران شماره 12337، پایپوش – روشهای آزمون کفی و گلچه – جذب و دفع آب
- استاندارد ملی ایران شماره 17050، پایپوش – وسایل حفاظت شخصی – روشهای آزمون
