آیین نامه ایمنی افراد دارای اختلال شنوایی در کارگاه ها

هدف:

فراهم آوردن زمينه مناسب و ايمن در محيط كار براي افراد داراي اختلال شنوايي به گونه اي كه بتوانند متناسب با توانايي خود به انجام وظيفه در محيط كار پرداخته و در مواجهه با مسائل مربوط به كار، كسب اطلاعات از محيط و يا در صورت وقوع حوادث رفتاري مناسب بروز دهند.

دامنه شمول:

مقررات اين آيين نامه به استناد ماده 85 قانون كار جمهوري اسلامي ايران تدوين گرديده و براي كليه كارگاه ها، كارگران، كارفرمايان و كارآموزان مشمول قانون كار و كليه افراديكه داراي اختلال شنوايي هستند و به هر نحوي با كارگاه هاي مربوطه سر و كار دارند لازم الاجرا مي باشد.

فصل اول- تعاريف:

اختلال شنوايي مشتمل بر

 1- كم شنوا: به فردي اطلاق مي گردد كه به لحاظ آسيبهاي وارده به ساختار شنوايي داراي اختلال شنيداري گرديده به طوريكه بدون استفاده از وسايل كمك شنوايي نظير سمعك قادر به برقراري ارتباط كلامي با اطرافيان خود نباشد.

2- ناشنوا :به فردي اطلاق مي گردد كه به لحاظ آسيب هاي وارده به ساختار شنوايي داراي اختلال شنيداري گرديده به طوريكه حتي با استفاده از وسايل كمك شنوايي نظير سمعك قادر به برقراري ارتباط كلامي با اطرافيان خود نباشد.

وسايل و تجهيزات هشدار دهنده :

وسايل و تجهيزاتي كه توسط آنها از طريق شنوايي و يا ساير حواس، كارگر ناشنوا يا كم شنوا را از موقعيت خاص، شرايط اضطراري و خطرناك به فوريت آگاه نمايد.

فصل دوم- مقررات :

ماده 1 :كليه قوانين جاري كه براي حفاظت و ايمني در محيط هاي كاري افراد شنوا وجود دارد در مورد افراد داراي اختلال شنوايي نيز لازم الاجرا مي باشد.

ماده 2 :كارفرما مكلف است به افرادي كه با كارگر داراي اختلال شنوايي سر و كار دارند، آموزش هاي لازم را جهت بر قراري ارتباط و به كارگر داراي اختلال شنوايي آموزش هاي ايمني و روش استفاده از تجهيزات هشدار دهنده ويژه آنان را از طريق مراجع قانوني ارائه نمايد.

ماده 3 : لباس كار كارگر داراي اختلال شنوايي بايد بنحوي باشد كه كارگر مزبور به راحتي قابل شناسايي باشد

 .

ماده 4 :كارفرما مكلف است تجهيزات حفاظت فردي مناسب و تجهيزات هشدار دهنده ويژه كارگر داراي اختلال شنوايي را در اختيار آنان قرار دهد .

ماده 5 : وسايل حفاظت فردي و تجهيزات هشدار دهنده ويژه كارگر داراي اختلال شنوايي بايد در هر نوبت قبل از استفاده و بصورت دوره اي (مطابق دستورالعمل هاي شركت سازنده ) كنترل شود.

ماده 6 : كارفرما مكلف است براي كليه وسايل حفاظت فردي و تجهيزات هشدار دهنده كارگر داراي اختلال شنوايي پرونده مجزا تشكيل و دستور العمل ها، نتايج سرويس، نگهداري و بازرسي هاي فني و ايمني را در آن ثبت نمايد .

ماده 7 : استفاده از تجهيزات هشدار دهنده توسط كارگر داراي اختلال شنوايي در كارگاه ها الزامي است .

ماده 8 : ورود كارگر داراي اختلال شنوايي به بخشهايي از كارگاه كه به تجهيزات هشدار دهنده مجهز نمي باشد ممنوع است . اين مكان ها بايد با علائم اخطاري مناسب مشخص گردد.

ماده 9 : در تمام مكان هايي كه حضور و تردد كارگر داراي اختلال شنوايي ضرورت دارد بايد سيستم هاي هشدار دهنده و راهنماي خروج اضطراري نوري تعبيه گردد .

ماده 10 : براي آگاهي كارگر داراي اختلال شنوايي از مخاطرات بايد علائم نوشتاري و بصري در كنار دستگاه ها و تجهيزات، نصب شده و در حوزه ديد وي با نور مناسب قرار گيرد.

ماده 11 : بايد امكان اطلاع رساني در تمام كارگاه با استفاده از سيستم هاي هشدار دهنده مانند سيستم هاي ارتعاشي يا بصري براي كارگر داراي اختلال شنوايي وجود داشته باشد.

ماده 12 : در مكانهايي از كارگاه كه وسايل نقليه عبور و مرورمي نمايند به منظور جلوگيري از برخورد كارگر داراي اختلال شنوايي بايد علائم هشدار دهنده مناسب نصب گردد.

ماده 13 : به كارگيري كارگر داراي اختلال شنوايي بادستگاه هايي كه علامت خرابي دستگاه صرفا تغيير صداي آن مي باشد ممنوع است .

ماده 14 : شرايط كار كارگر داراي اختلال شنوايي بايد به گونه اي باشد كه در صورت بروز هر گونه خطر، كارگر شنوا بتواند كارگر داراي اختلال شنوايي را از وجود خطر آگاه نمايد .

ماده 15 : كارگر داراي اختلال شنوايي بايد از نظر حدت بينايي از سلامت كافي برخوردار باشد.

ماده 16 : كارگر داراي اختلال شنوايي بايد حداقل داراي سواد خواندن و نوشتن باشد.

ماده 17 : كارگر داراي اختلال شنوايي بايد بر اساس ماده 92 قانون كار مورد معاينات شغلي (قبل از استخدام، ادواري و اختصاصي) خصوصا ارزيابي تخصصي بينايي، شنوايي و تعادلي مطابق دستورالعمل صادره از طرف وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشكي و سازمان بهزيستي حوزه توانبخشي قرار گيرد و نتايج در پرونده پزشكي آنان ثبت و نگهداري گردد.

ماده 18 : با توجه به شرايط كار كارگر داراي اختلال شنوايي و بمنظور برقراري ارتباط بصري و ديدن چهره ديگران توسط كارگر داراي اختلال شنوايي بايد نور مناسب در محيط كار تامين گردد.

ماده 19 : در شرايط قطع برق، براي تامين حداقل نور كافي و راه اندازي تجهيزات هشدار دهنده اي كه با جريان الكتريكي در محيط كار كارگر داراي اختلال شنوايي كار مي كنند تامين امكانات لازم ضروري است.

ماده 20 : به كار گماري كارگر داراي اختلال شنوايي درمشاغل پر خطر از قبيل كار با جرثقيل ها، ليفتراك و نظاير آن ممنوع است.

ماده 21 :كارفرما مكلف است در محيط كار شرايطي را فراهم نمايد كه ميزان شنوايي كارگر داراي اختلال شنوايي در اثر شرايط كار دچار آسيب بيشتر نگردد.

ماده 22 - مسئوليت رعايت مقررات اين آيين نامه برعهده كارفرماي كارگاه بوده و درصورت وقوع هرگونه حادثه به دليل عدم توجه كارفرما به الزامات قانوني، مكلف به جبران خسارات مي باشد.

آیین نامه ایمنی افراد دارای اختلال شنوایی در کارگاه ها.pdf